Prof. zw. dr hab. Władysław Śliwiński
profesor zwyczajny w Katedrze Współczesnego Języka Polskiego Wydziału Polonistyki UJ
1973 - magister filologii polskiej
1981 - doktor nauk humanistycznych
1991 - doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa (dysertacja Łączliwość składniowo-semantyczna przymiotników z rzeczownikami we współczesnym języku polskim, Kraków 1990)
2001 - tytuł naukowy profesora
2014 - profesor zwyczajny
Praca na uczelniach zagranicznych:
1993 - stypendysta Uniwersytetu Wileńskiego (Litwa) i Université de Lyon (Francja)
1994-1999 - lektor i wykładowca języka polskiego na Université de Caen (Francja)
2012-2018 - profesor językoznawstwa polskiego na Uniwersytecie Mateja Bela w Bańskiej Bystrzycy (Słowacja)
Kształcenie studentów i doktorantów: wypromował 7 doktorów, 150 magistrów i 60 licencjatów (45 w kraju i 15 za granicą). W 2009 r. uzyskał dla mgr Moniki Biesagi grant promotorski na temat Wykład z historii w świetle lingwistyki tekstu (na przykładzie praktyki akademickiej z lat 2006-2008). Grant został zakończony w 2011 r. obroną doktoratu i wydaniem książki Historia i retoryka. Wykład akademicki o dziejach w świetle francuskiej teorii dyskursu, Kraków 2012. W 2011 r. kierowany przez niego zespół otrzymał w drodze konkursu grant na realizację tematu Słownictwo dyferencjalne w dramatach Stanisława Wyspiańskiego – studia leksykologiczno-leksykograficzne. Projekt badawczy był realizowany w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki i zakończył się opublikowaniem 5 monografii autorstwa: J. Bobrowskiego, Archaizmy leksykalne jako ewokanty dawności kulturowej i językowej w idiolekcie pisarskim S. Wyspiańskiego. Analiza semantyczna i stylistyczno-funkcjonalna, Kraków 2015; M. Niemczyk-Jacek, Kategoria potoczności w tekście literackim na przykładzie dramatów S. Wyspiańskiego, Kraków 2015; M. Jabczugi-Gębalskiej, Neologizmy w dramatach S. Wyspiańskiego na tle normy słownikowej przełomu XIX i XX wieku, Kraków 2016; M. Kosińskiej-Zagajewskiej, Terminologia i słownictwo specjalistyczne w dramatach S. Wyspiańskiego, Kraków 2015; W. Śliwińskiego, Dialektyzmy i kultura ludowa w dramatach S. Wyspiańskiego, Kraków 2016, a także opracowaniem zbiorowym w postaci Słownika osobliwości leksykalnych S. Wyspiańskiego na materiale utworów dramatycznych, pod red. W. Śliwińskiego, Kraków 2016. Uczestnicy projektu badawczego zostali uhonorowani Nagrodą Zespołową Prezydenta Miasta Krakowa w zakresie nauki i techniki 30 listopada 2017 roku.
Pola badawcze: składnia, semantyka, słownictwo i frazeologia współczesnej polszczyzny w odmianie pisanej i mówionej, język i styl artystyczny ze szczególnym uwzględnieniem wypowiedzi poetyckich, dialektologia i glottodydaktyka języka polskiego.
Najważniejsze publikacje (opublikował 15 książek, w tym 8 samodzielnie, ponad 100 artykułów naukowych oraz 30 popularnonaukowych):
Szyk wyrazów w zdaniu pojedynczym dzisiejszej polszczyzny pisanej. Opis prawidłowości, Kraków 1984
Łączliwość składniowo-semantyczna przymiotników z rzeczownikami we współczesnym języku polskim, Kraków 1990
Poetyckie konstrukcje nominalne w dziejach polskiego wiersza. Kategorie i subkategorie połączeniowe, Kraków 2000
Produktywność syntaktyczna leksemów w poetyckich konstrukcjach nominalnych od XVI do XX wieku, Kraków 2014
Dialektyzmy i kultura ludowa w dramatach Stanisława Wyspiańskiego, Kraków 2016.
Członkostwo:
1973 – Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego; 1981 – Polskie Towarzystwo Językoznawcze; 2011 – Komisja Socjolingwistyki przy Międzynarodowym Kongresie Slawistów; 2012 – Komisja Językoznawstwa Oddziału Krakowskiego PAN. Współpracuje z Komisją Językoznawstwa PAU, wchodzi w skład Rady Naukowej czasopisma „Konteksty Kultury”
Nagrody: 2003 – Złoty Krzyż Zasługi, 2005 – Medal KEN, 2010 – Złoty Medal za Długoletnią Służbę